Voor Bundescoach Joachim Löw woog het positieve zwaarder dan het positieve na de twee 1-1 trekkingen tegen Spanje en Zwitserland. Hij nam bewust het risico met het nieuwe persen.
Ontspannen, opgeruimd, bijna in een goede bui, verscheen Joachim Löw na de 1: 1 in Zwitserland, die de 1:1 tegen Spanje had gevolgd. De federale coach gaf echter al snel toe dat beide wedstrijden werden doorkruist door “licht en schaduw”, zodat zijn gevoelens “gemengd” waren. In beide spellen had hij “goede benaderingen” ontdekt, maar ook “fouten” in zijn eigen spel. De eerste helften werden goed geadviseerd voordat een 1-0 voorsprong werd gevolgd door een 1-1 equalizer in plaats van een tweede goal.
Geluk in de laatste fase Löw vond deze dubbelzinnigheid van gebeurtenissen
“vervelend”, omdat met een vergrote voorsprong “beide teams op dit moment niet terug hadden kunnen komen”, geloofde hij. Maar de kansen werden niet twee keer uitgebuit, vooral niet door Julian Draxler. Aan de andere kant, hetzelfde tekort sloeg echter toe, de Zwitsers ook toegekend goede kansen, Steffen, Seferovic of Embolo. En in de verwarde eindfase van een steeds verwarrender tweede periode had de Duitse ploeg het geluk niet te verliezen.
